Vinstrimenn: Óvinir alþýðu

Vinstristjórnin hefur á umliðnum misserum sýnt sitt rétta eðli og barist af hörku gegn hvers kyns atvinnuuppbyggingu. Í þessu sambandi er rétt að gefa því gaum að þeir vinstrimenn sem tala hvað hæstum rómi gegn uppbyggingu orkufreks iðnaðar njóta sjálfir nánast ótakmarkaðs starfsöryggis undir pilsfaldi ríkisins. Við hin sem vinnum á almennum markaði höfum ekki slíkt öryggi. Fyrir okkur skiptir miklu máli að áfram verði uppbygging í hérlendum atvinnuvegum - við eigum afkomu okkar beinlínis undir því að fá frið fyrir ofríki stjórnmálamanna.

Töfum í atvinnuuppbyggingu beint gegn tekjulágum

Af misjöfnum þroska

Sumt ungt fólk er vel hæft til að keyra bifreiðar þrátt fyrir að hafa ekki náð fermingaraldri. Að sama skapi er til margt fullorðið fólk sem aldrei er fært um að aka bifreiðar og ekur samt. Hér áður fyrr hófu ungmenni að aka bifreiðum og öðrum ökutækjum, til að mynda dráttarvélum, ef einhver fullorðinn treysti þeim til þess. Í nútímasamfélaginu hættir fólki til að ofvernda börn sín og nú hafa heyrst raddir um að tálma ungu fólki akstur bifreiða. Frjálshyggjumenn andmæla slíkum höftum á ungt fólk. Réttara væri að huga að því hvernig hægt væri að láta börn og ungmenni axla meiri ábyrgð. Í því sambandi mætti vel hugsa sér að lækka ökuleyfisaldur og áfengiskaupaaldur í 16 ár.

Á fermingaraldri á rúntinum

Tölfræðitrikk

Hér er fullyrt að helmingur þeirra sem leita meðferðar á Vogi og eru háðir kannabisefnum séu einnig háðir örvandi lyfjum á borð við kókaín og amfetamín.

Þetta er eflaust rétt en líklegra verður að teljast að þetta fólk leiti sér hjálpar vegna síðarnefndu efnanna.

Það er auðvelt að ljúga með tölfræði og gera kannabisneyslu að orsakavaldi annarrar fíkniefnaneyslu. Væri kannabis ekki til staðar myndu þeir sem á annað borð hafa áhuga á að neyta fíkniefna finna sér önnur efni til neyslu.

Í greininni er einnig fullyrt að einungis 17% þeirra sem koma á Vog og eru yngri en þrítugir séu aðeins háðir kannabis. Slík fullyrðing ein og sér gæti falið í sér að harðari eiturlyfjaneysla sé óhjákvæmilegur fylgifiskur kannabisneyslu en ef setningin er litin gagnrýnum augum er þetta ekki alveg svo einfalt.

Þeir sem neyta kannabis neyta oftar en ekki áfengis samhliða og þar sem stærstur hluti þeirra sem leita á náðir Vogs er háðir áfengi verður talan 17% að teljast afar lág. Reyndar sætir furðu að hún sé ekki lægri.

Enn eitt "tölfræðitrikkið" er að tala um helmingsaukningu eða tvöföldun. Nær væri að skoða tölurnar sjálfar. Þegar fáir eru fyrir þarf fáa til að ná fram tvöföldun.

Auk þess eru neytendur kannabis á landinu greinilega margfalt fleiri en sjúklingar á Vogi ef marka má þessar tölur um eins tonns neyslu Íslendinga á ári hverju. Hlutur sjúklinga á Vogi er aðeins brot af þeirri neyslu.

Í ljósi þessa væri nær að spyrja: Hversu stór hluti áfengisneytenda á Íslandi er inni á Vogi.

SÁÁ: Neyta 1 tonns af kannabis á ári

Ekki þörf á Jóhönnu

Jóhönnu Sigurðardóttur verður eflaust minnst sem eins mesta skemmdarvargs í sögu íslensk efnahagslífs fyrr og síðar.

Það verður að teljast alvarlegt mál og hrein vanræksla að forsætisráðherra þjóðarinnar hafni nýjum möguleikum á lánafyrirgreiðslum eða öllu heldur lánalínum.

Hún og hennar flokkur og samstarfsflokkur í ríkisstjórn hafa bitið það í sig að sú leið sem þau ákváðu að fara fyrr á þessu ári sé sú eina rétta. Allir nýir möguleikar eru hrein ógnun við þá leið og ber að hrinda út af borðinu án tafar.

Þótt vilyrði sé komið fyrir láni frá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum má alveg leita annað ef grunur leikur á að lánið sé ekki nógu hagstætt.

Hins vegar gæti sú viðleitni að gangast ekki að afarkostum Alþjóðagjaldeyrissjóðsins valdið því að Ísland komist ekki inn í ESB sem er jú hinsta ósk Jóhönnu.

Ekki þörf á norsku láni

Mildum refsingar

Almennt ber að stuðla að því að milda refsingar með því að lækka efri mörk refsiramma. Á þetta sér í lagi við um brot gegn fíkniefnalöggjöfinni, þar sem dómharka tekur út yfir allan þjófabálk og innflytjendur fíkniefna eru jafnvel beittir viðlíka refsingum og morðingjar. Meðan eftirspurn er eftir útbreiddum efnum á borð við kannabisefni mun einhver anna eftirspurninni. Æskilegast væri hreinlega að lögleiða framleiðslu, dreifingu og sölu kannabisefna, enda eðlilegra að það sé á ábyrgð einstaklinga sjálfra hvernig þeir haga sínum lifnaðarháttum.

Vægir dómar í héraði yfir kannabisræktendum

Illt athafnaleysi

Þó frjálshyggjumenn kalli gjarnan eftir athafnaleysi stjórnmálamanna og þá í þeim skilningi að vera ekki að skipta sér af því sem þeim kemur ekki við þá er athafnaleysi Jóhönnu orðið eitt mesta niðurrifsafl samfélagsins. Það verður ekki litið fram há þeirri staðreynd að stjórnarandstöðuþingmenn Framsóknarflokksins eru þó að vinna í að útvega lán sem er meira og annað en Jóhanna hefur gert.

Það er krafa okkar að gripið verði til aðgerða til að koma til móts við fyrirtæki og fjölskyldur í landinu. Það á að lækka skatta á fólk og fyrirtæki, það er engin eftirspurn eftir lánum í dag og því eiga vextir af þeim að vera nærri núll prósentinu ekki tólf prósent eins og ríkisvextir seðlabankans.  Engin rök hafa komið frá Jóhönnu hvers vegna skattgreiðendur á Íslandi eigi að greiða Icesave. Það er krafa okkar sem skattgreiðenda vita hvaða lagalegu rök liggja bakvið ákvörðun hennar að greiða kröfur Breta og Hollendinga. Það er krafa okkar að forsætiráðherra Íslands hætti þessari niðurrifstarfsemi og standi ekki í vegi fyrir einstaklingum og fyrirtækjum sem vilja byggja upp landið

Jóhanna beitti sér gegn láninu

2007 hugsunarháttur

Þessi frétt endurspeglar hugsunarhátt sem var allsráðandi fyrir hrun þ.e. allt átti að vera tryggt og enginn gat tapað fjármunum sínum. Fjármálafyrirtæki báru enga ábyrgð á fjárfestingum sínum því tapið átti alltaf að enda á skattgreiðendum. Ég finn til með því fólki sem tapaði öllu sínu á þessum reikningum en ég sé enga sanngirni í því að láta vinnandi fólk annar staðar bæta þeim tjónið. Öllum viðskiptum fylgir áhætta og þeim mun meiri sem ávinningurinn er þeim mun meiri er áhættan. Hvað með alla þá sem áttu hlutabréf eiga skattgreiðendur að tryggja þá? Hvað með skuldabréfaeigendur eða handahafa annarra viðskiptabréfa? Eða fólk sem fjárfesti í húsnæði sem nú hríðfellur. Hvað með þá sem tapa peningum í spilakassa eða lóttó?

Einstaklingar bera ábyrgð á sjálfum sér og sínum fjármálum. Það er góð regla að setja ekki öll eggin sín í eina körfu.

Töpuðu öllu hjá Kaupþingi

Fíflagangur

Er Barack Hussein Obama einhver sérstakur friðarsinni? Sósíalistinn á forsetastóli sem vill undirbúa stóraukinn vígbúnað í Afganistan? Fær hann ef til vill friðarverðlaunin fyrir að semja frið við Clinton-fjölskylduna?

Ronald Reagan, fyrrverandi Bandaríkjaforseti, er sá einstaklingur á seinni árum sem áorkað hefur mestu í þágu heimsfriðar og hans þáttur í falli ógnarstjórna kommúnista í Austur-Evrópu verður seint ofmetinn. Hann var hins vegar ekki nógu góður kandídat fyrir vinstrielítuna á Vesturlöndum og Sovétleiðtoginn Gorbachev var sæmdur friðarverðlaununum árið 1990. Þá voru Jimmy Carter veitt verðlaunin árið 2002 fyrir einhver viðvik hjá Sameinuðu þjóðunum. Glöggskyggnir menn sjá að hér er engrar sanngirni gætt og aðeins pólitísk sjónarmið sem ráða för.

Það eru hinir raunverulegur baráttumenn fyrir frelsi sem stuðla að friði í heiminum, verslun og viðskipti færa menn saman, auka eindrægni meðal þjóða og færa menn aukna hagsæld, sem dregur enn frekar úr líkum á ófriði.

Obama fær friðarverðlaunin

Upprifjun

Þetta er sami Össur Skarphéðinsson og sagði nýlega að nóg væri fyrir Íslendinga að sækja um aðild að Evrópusambandinu, þá myndi gengi krónunnar styrkjast sjálfkrafa, vegna aukins trausts á íslensku efnahagslífi.

Og flokksmenn Össurar telja okkur nú trú um að Alþingi VERÐI að ganga umyrðalaust að afarkostum Breta og Hollendinga, ella verði Íslendingum ókleift að vinna bug á efnahagskreppunni. (Og undirliggjandi er sú vissa að aðildarumsóknin verður ekki tekin til greina fyrr en Íslendingar hafa beygt sig í duftið fyrir Bretum og Hollendingum).

Hvenær fær fólk endanlega nóg á stöðugum hótunum Samfylkingarmanna?

Össur: Efnahagsbati í uppnámi vegna AGS

Veður í villu og svíma

Einn af helstu gæðingum verkalýðshreyfingarinnar, Kristján Gunnarsson, talar í fréttinni um að hér á landi hafi verið gerð eitthvað sem hann kallar "frjálshyggjutilraun". Maðurinn veður í villu og svíma. Við sem aðhyllumst frjálshyggju getum með engu móti skilið hvernig stóraukin ríkisútgjöld og sífellt stærra ríkisbákn á umliðnum tuttugu árum samræmast því að hér á landi hafi verið fylgt stefnu sem kenna mætti við "frjálshyggju". Kristján gerist hér sekur um lýðskrum af versta tagi. Þjóðin þyrfti að fá að jafna sig eftir skefjalausan sósíalisma umliðinni áratuga, en nei - Kristján vill auka umsvif og afskipti hins opinbera og þar með hlekkja borgaranna enn frekar, enda er hann andstæðingur einstaklingsfrelsis eins og fram kemur í fréttinni.

„Tilraunin mistókst“ með herfilegum afleiðingum