Óþolandi hnýsni um einkahagi

Nú byrjar hin árlegi ófögnuður þegar ríkisvaldið opinberar tekjur landsmanna, eftir að hafa hrifsað drjúgan hluta þeirra með ofbeldi. Hvers vegna má dugmikið eljusamt fólk ekki eiga sínar tekjur í friði fyrir hnýsnu fólki? Opinberar álagningarskrár eru til þess fallnar að ala á öfund. Það eru mannréttindi að fá að hafa sín fjármál útaf fyrir sig.

Nýtt fólk á skattalistanum

Útlendingahatur og hatur á fjárfestum

Íslenskir vinstrimenn allra flokka hafa löngum haft megnan ímugust á útlendingum og sýnu verri eru þó fjárfestar. Útlendir fjárfestar hljóta þannig að vera sérlega hættuleg manngerð.

Um þessar mundir munu reykvíkingar þurfa að taka á sig auknar byrðar vegna glæfralegra lántaka Orkuveitunnar undanfarin ár. En skattgreiðendur þurfa ekki að hafa áhyggjur af skuldum þeirra einkaaðila sem eiga orkufyrirtæki.

Hvernig væri að hugsa dæmið upp á nýtt og hætta þessum heimóttarskap með söngkonuna á Manhattan í broddi fylkingar? Hvað er íslenskum neytendum til hagsbóta? Við hljótum flest að geta sammælst um ágæti þess að samkeppni ríki á þessum markaði og fleiri aðilar komi inn á hann. Látum heldur ekki óvild í garð útlendinga villa okkur sýn.

„Farvegurinn er fundinn.“

Manngæska eða velferðarkerfi - þitt er valið

Margir stuðningsmenn "velferðarkerfisins" tala gjarnan um mikla manngæsku sína og þá skoðun sína að eitthvað "öryggisnet" þurfi að vera til staðar fyrir "þá verst settu" í samfélaginu, gjarnan öryrkja, aldraða, langveika, atvinnulausa, námsmenn, alkóhólista, fórnarlömb misnotkunar, þolendur slysa, þá sem velja sér lífsviðurværi sem skilar engum tekjum (t.d. listamenn), og svona má lengi telja.

Aðrir sjá hins vegar litla manngæsku í því að beita ríkinu til að flytja fé úr einum vasa í annan í gegnum skattkerfið. Margir sjá allskyns hættur í því, t.d. þá að ríkisvaldið umbuni vinum sínum í nafni "velferðar", "menningar", "almannahagsmuna", "fjölbreytni" og svona má lengi telja.

Þeir sem gagnrýna tilvist "velferðarkerfis" telja oftar en ekki að sönn manngæska hljóti miklu frekar að felast í frjálsum framlögum til þeirra sem eiga um sárt að binda úr vösum þeirra sem velja að opna þá fyrir útgjöldum annarra. Að þvinguð tilfærsla á fé sé ekki manngæska, heldur pólitísk afskiptasemi sem oftar en ekki tengist pólitískum markmiðum frekar en mannúðarmarkmiðum. Saga velferðarkerfisins segir t.d. ýmislegt sem bendir til þess.

Sitt er hvað, manngæska og velferðarkerfi. Á það þarf e.t.v. að minna oftar. 

Aftur á steinöld

Siðavendni Ríkiseinokunarverslunarinnar er með ólíkindum. Teikningar af léttklæddum konum mega ekki prýða umbúðir um áfenga drykki. Þessi ákvörðun er í stíl við margs konar forneskjuhugmyndir karlhatara sem nú eiga talsverðu fylgi að fagna, en skoðanir margra vinstrimanna nú um stundur á nekt og erótík eru í stíl við hugmyndir siðavandra klerka á fyrri öldum. Má með nokkrum sanni segja að vinstrihreyfingin sé hin nýja öldungakirkja.

Þessi ákvörðun Ríkiseinokunarverslunarinnar er líka enn eitt dæmið um það hversu fráleitt það er að búa við einokun á sölu á almennri neysluvöru, eins og áfengi er. Krafa allra frjálsræðishugsandi manna er að sala á öllu áfengi verði færð í matvöruverslanir og hinir forneskjulegu viðskiptahættir afnumdir. Að sama skapi er rétt að lækka stórlega skatta á áfengi. Fólkið í landinu á skilið að fá að kaupa og versla með þær löglegu vörur sem því sýnist. En nú er meira að segja svo komið að almenningur með meðaltekjur hefur vart ráð á að kaupa sér sæmilegt rauðvín með matnum.

„Álitið er skoðun eins manns“

Of háar bætur

Bætur atvinnuleysistryggingasjóðs eru of háar í samanburði við lægstu laun. Þá er á almanna vitorði að stór hluti þess fólks sem þiggur atvinnuleysisbætur vinnur svarta vinnu.

Til að sporna við þessu væri rétt að færa greiðslu atvinnuleysisbóta frá ríkisvaldinu. Hér á landi sjá lífeyrissjóðir um greiðslu eftirlauna. Að sama skapi mætti hugsa sér að sérstakir sjóðir launþega sæju um greiðslu tímabundinna atvinnuleysisbóta. Það er ávísun á óráðsíu og bruðl að hafa þessa úthlutun í höndum ríkisins.

Að sama skapi væri rétt að menn greiddu til baka það fé sem þeir fá meðan þeir eru atvinnulausir með sama hætti og þiggjendur námslána greiða niður sín lán.

Hér skal þó ekki gert lítið úr þeirri staðreynd að raunverulegt atvinnuleysi er nokkurt. Það er þó jafnljóst að á því verður engin breyting til batnaðar meðan núverandi ríkisstjórn er við völd. Ríkisstjórn sem berst gegn allri erlendri fjárfestingu, viðheldur gjaldeyrishöftum og hefur það sem sitt helsta markmið að skattpína fólk og fyrirtæki sem mest.

25 milljarðar í atvinnuleysisbætur

Tekið undir gamalkunnugt útlendingahatur

Hin ágæta listakona, Björk Guðmundsdóttir, sagði á blaðamannafundi sínum áðan að hún hafnaði vinstri/hægri pólitík. Samt sem áður tekur hún upp hið gamalkunna baráttumál Alþýðubandalagsins: Að amast við erlendri fjárfestingu hér á landi. Íslenskir sósíalistar eru samir við sig í heimóttarskap sínum og útlendingahatri og nú hefur þeim bæst liðsauki. Raunar heitir flokkur þeirra ekki lengur Sósíalistaflokkurinn, heldur gengur hann undir ýmsum nöfnum, eins og Vinstri grænir, Samfylking og þar fram eftir götunum.

Raunar var þessi blaðamannafundur ágætt dæmi um gagnrýnisleysi íslenskra fjölmiðla, enda líkara vakningarsamkomu í sértrúarsöfnuði þegar blaðamennirnir klöppuðu í geðshræringu sinni yfir speki söngkonunnar.

Björk: „Afgangar af spillingunni“

Yfirvöld amast við garðyrkjubændum

Kannabisframleiðendur eru líklega einu garðyrkjubændurnir hér á landi sem starfa án ríkisstyrkja. Neysla kannabisefna er vissulega skaðleg heilsu, en notkun þeirra efna er afar útbreidd og á það ber að líta að það heilsufarstjón sem kannabisneytendur verða fyrir er hægfara, líkt og áhrif tóbaks.

Ástæða er til að breyta um hugsunarhátt í landinu. Það er óþarfi að skilgreina alla lesti okkar mannanna sem glæpi. Kannabisneysla er einn af þessum fjölmörgu löstum. Lögleiðum sölu og framleiðslu á þessari verðmætu og frjósömu plöntu. Þannig gætu Íslendingar stigið veigamikið skref í átt til aukins frjálsræðis borgaranna.

Ræktaði kannabis í Hrunamannahreppi

Skemmdarverk vinstrimanna á menntakerfinu

Enn berast sögur af afburðarnemendum sem sem hafnað um skólavist í framhaldsskólum á grundvelli búsetu. Markmiðið með því að hverfaskipta framhaldsskólunum getur ekki verið annað en að gera allt skólakerfið einsleitara. Vinstrimenntaelían má ekki til þess hugsa að sumir skólar skari framúr. Jafnrétti í huga marga vinstrimanna í því fólgið að enginn fái að skara framúr. Nægir að hlýða á ræður Ögmundar Jónassonar sem segir hátekjufólki að hypja sig úr landi. En það er einmitt þetta hátekjufólk sem við þurfum að hafa hér í landinu til að byggja upp atvinnuvegina - ekki lifum við á opinberi stjórnsýslu! Jafnaðarmennska hefur greinilega fengið merkinguna meðalmennska.

Miklu máli skiptir að hlúð sé vel að afburðarnemendum. Hingað til hefur kerfið verið sniðið að þörfum tossanna. Til þess að hér megi alast upp framúrskarandi vísindamenn á heimsmælikvarða þurfum við skóla sem skara framúr. Alla vega tveir framhaldsskólar hér á landi hafa alið af sér mikinn fjölda afburðarnemenda og þessir skólar njóta alþjóðlegrar viðurkenningar háskóla víða um heim. Það eru kannski ekki margir sem gera sér grein fyrir því en stórir virtir háskólar úti í heimi þekkja MR og vita að þaðan hafa komið margir afburðarnemendur síðustu áratugina og síðustu aldirnar. Eyðileggjum ekki góða skóla til að þóknast meðalmennskuhugsjónum.

Valdi of „sterka“ skóla

Vinstri grænir boða misrétti

Menntamálaráðherra Vinstri grænna er talsmaður þess að nemendum sé mismunað á grundvelli búsetu. Markmiðið með því að skipta borginni í framhaldsskólakerfi er auðsjáanlega að gera skólana einsleitari, en þegar slíkur "jöfnuður" á sér stað er ætíð miðað við lægsta samnefnara.

Við þurfum fjölbreytt skólakerfi og nemendur þurfa að hafa vel. Við þurfum skóla fyrir afburðarnemendur. Samkeppni er nauðsynleg á þessu sviði sem og öðru.

Þetta mál sýnir að þeir vinstrimenn sem hvað ákafast halda á lofti merkjum jafnréttis eru í reynd örgustu ójafnaðarmenn. Enginn má skara framúr í fyrirmyndarsósíalistaríki Vinstri grænna og Samfylkingar.

Nían nægði ekki

Segðu af þér Jóhanna!

Enginn heilvita maður þarf að velkjast í vafa um að svokallaðar skattatillögur Alþjóðagjaldeyrissjóðsins eru runnar undan rifjum íslenskra ráðamanna, enda lagði blaðafulltrúi ríkisstjórnarinnar, Þórólfur Matthíasson, blessun sína yfir þær. Að sama skapi er með ólíkindum að fjölmiðlar láti ríkisstjórnina komast upp með að firra sig ábyrgð á svokölluðum tilmælum Fjármálaeftirlitsins og Seðlabankans, sem auðvitað voru unnin að beiðni ríkisstjórnarinnar, ef ekki samin af ráðherrunum sjálfum.Jóhanna Sigurðardóttir kveðst hafna auknum sköttum á fólk með meðaltekjur. Gott og vel. Nýlegar skattahækkanir ríkisstjórnarinnar hafa komið verst við þennan hóp fólks og auðvitað mun stóraukinn skattur á matvæli bitna á fólki með meðaltekjur eins og öllum öðrum. Nánast allar tillögur um skattahækkanir koma illa við fólk með meðaltekjur.

Svokallaður forsætisráðherra þjóðarinnar eru úr öllum takti við fólkið í landinu. Honum ber að segja af sér. Endurreisn efnahagslífsins krefst stjórnarskipta.

Útilokar ekki skattahækkanir