Enn deilt um ríkisstjórnina

Hversu oft hefur þessi söngur heyrst áður, að lausn Icesave-deilunnar sé skammt að bíða? Sumarið sem leið einkenndist af loforðum, spám og fréttatilkynningum frá ríkisstjórninni í lok hverrar vinnuviku að deilan leystist eftir helgina eða jafnvel "á morgun" en annað hefur komið á daginn.

Ríkisstjórn sú er nú situr virðist alltaf finna sér einhverja tálma á vegi sínum, oft og tíðum ímyndaða, sem nauðsynlegt sé að koma úr vegi svo Ísland "einangrist ekki úr samfélagi þjóðanna" eða til að koma í veg fyrir að allt fari hér til fjandans.

Besta dæmið um slíkan tálma er auðvitað Davíð Oddsson. Hann þurfti að reka svo hjól efnahagslífsins færu að snúast á ný og gengi krónunnar að styrkjast. Auðvitað var það fyrsta verk ríkisstjórnarinnar en allt kom fyrir ekki og versnaði ástandið dag frá degi.

Einn er hins vegar sá tálmi sem sannarlega stendur í vegi fyrir vegsemd þjóðarinnar.

Úr því þarf að fást skorið hvort Íslendingum beri í raun lagaleg skylda til að borga hina margumræddu Icesave-reikninga og er sósíalistastjórnin okkar sem nú situr þess helsti andstæðingur.

Gott væri ef liðsmenn hennar rifjuðu upp máltæki úr kristinfræðinni sinni þar sem spurt er hví þú sjáir flísina í auga bróður þíns en eigi bjálkann í eigin auga.

Enn deilt um dómstólaleið