Hvernig verður samninganefndin skipuð?

Í öllum þeim kjaftavaðli sem dunið hefur á landsmönnum um Evrópusambands-frumvarp Samfylkingarinnar hefur ekkert verið fjallað um hvernig skipa eigi samninganefnd Íslands sem sér um það sem kallað er "aðildarviðræður" við Evrópusambandið. Fari svo að Samfylkingu takist að kúga Vinstri Græna til fylgilags við tillögu sína, hver sér þá um að halda á lofti hagsmunum Íslands í Brussel?

 

Við val á mönnum í samninganefndina gengur ekki að fyrrum flokksbræður ríkisstjórnarinnar verði fyrir valinu óháð hæfni til að gegna starfinu, líkt og raunin var í Icesave-"samningunum". Það er mikilvægt að Íslendingar sendi hæft fólk út til viðræðnanna.

 

Við val á einstakling til að fara fyrir samninganefndinni væri jafnvel sniðugt að finna einhvern sem ekki er hallur undir aðild Íslands að ESB til að fara fyrir íslensku nefndinni. Þar með væri ákveðinn varnagli sleginn, þar sem sendiboði Íslands myndi ekki, líkt og Samfylking mun ávallt gera, leggjast á hnén í Brussel og samþykkja hvað sem er frá ráðamönnum þar. 

 

Hver sá maður ætti að vera er svo annað mál. Fáir Íslendingar þekkja innviði Evrópusambandsins betur en Björn Bjarnason og hann hefur einnig áratugareynslu af pólitík og málamiðlunum, en ólíklegt er að sú sátt sem skapa þarf geti náðst um skipan hans. Þaðan af síður næðist slík sátt um Jón Baldvin, sem margir hafa einnig nefnt sem æskilegan fulltrúa. Aðrar tillögur að forystumönnum í hagsmunagæslu Íslands í Brussel eru vel þegnar í athugasemdakerfinu hér. 

 

Allt að einu hefur ekki verið nægilega vel fjallað um hvernig menn hyggjast skipa nefndina. Vilji ríkisstjórnin alls ekki að farið verði í þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort sækja eigi um aðild (en það er það sem verður gert ef tillaga ríkisstjórnarinnar verður samþykkt) þá mætti a.m.k. hugsa sér að samninganefnd Íslands yrði kosin í þjóðaratkvæðagreiðslu, svona í ljósi reynslunnar af skipun þessarar ríkisstjórnar á samninganefndum!

 

Vonum þó að þingmenn beri gæfu til að selja ekki atkvæði sitt í jafn stóru máli og ESB-málið er og að þeir greiði atkvæði samkvæmt sinni sannfæringu. Fari svo ætti ESB-tillagan að falla, en full ástæða er þó til að óttast óheilindi Vinstri Grænna í þessu máli. Ef meirihluti Vinstri Grænna greiðir tillögu ríkisstjórnarinnar sitt atkvæði glatar flokkurinn þeim litla trúverðugleika sem hann á þó eftir, en Steingrímur J. virðist vera tilbúinn að fórna þeim flokki sem hann skóp til að sitja ögn lengur á ráðherrastól. 

 

Það er sorglegt að horfa upp á hvernig sá andstæðingur frjálshyggjunnar hér á landi sem einna auðveldast var að bera virðingu fyrir, þrátt fyrir að vera ósammála honum um flest mál, hefur hrapað í áliti og stimplað sig inn sem einn mesti froðusnakkur og málefnahóra íslenskrar stjórnmálasögu.

Mikil óvissa um ESB

Athugasemdir

[Jóhann Hallgrímsson, 16.7.2009 kl. 08:50]

Það á allavega að senda formann samninganefdarinnar, einhvern sem er afar skeptískur á aðild, þannig maður er líklegri til að leggjast ekki á magan og rétta afturendann upp, ensog samningsnefdin um iceslave gerði svo eftirminnilega.