List í boði ríkisins

Ástæður þær sem gefnar eru í fréttinni fyrir því að greiða 10 milljón krónur af almannafé fyrir eina ljósmynd eru merkilegar: Það má ekki missa íslenska myndlist úr landi, við verðum að vera "samkeppnisfær" og borga þar af leiðandi meira vegna hnattvæðingarinnar!

Hvers vegna er það áhyggjuefni að íslenskir myndlistarmenn selji verk sín til erlendra manna og safna sem hafa efni á þeim? Myndi ekki hróður þeirra aukast eftir því sem að verk þeirra berast víðar um heiminn? Hvers vegna er það íslenska ríkisins að standa í samkeppni við aðra listaverkaunnendur?

Dýrasta verkið

Athugasemdir

[Muddur, 1.6.2009 kl. 13:10]

Ég hugsa að ég myndi ekki gráta mig úr svefn þó þessi annars ágæta ljósmynd af manni og grjóthaug myndi prýða vegg á heimili erlends auðmanns fremur en vegg á listasafni hér, sérstaklega þegar haft er í huga að þessar 10 milljónir hefði verið hægt að nota í margt annað, eins og að auka stöðugildi lækna á landspítalanum eða eitthvað álíka.

[merkúr (IP-tala skráð) 2.6.2009 kl. 21:14]

Takið eftir að listamaðurinn lagði sig fram um að eyðileggja prent-plötuna til að ekki væri hægt að gera fleiri eintök. Það er líklega eina jákvæða við fréttina, þá dreifist þessi ófögnuður varla víðar. Tel að það eigi að skoða tengsl listasafnsins og viðkomandi gallerís sem og eigenda þess.